Kawan : ermmm harap-harap dapat kerja kat area KL.
Saya : eyh doa lah dapat kat kampung je. Jimat belanja. Sambil-sambil boleh tengok mak ang.
Kawan : Tak biasalah. Dah 2 tahun kot duk KL. Kampung ni takda apa kot!
Saya : erk? -____-"
Hidup ni kadang-kadang pelik. Yelah manusia ni Allah jadikan bermacam-macam. Unik!
Tapi kadang kala kita kena berpijak di bumi nyata. Hujan emas di negeri orang tapi selalunya hujan batu jugak yang kita rindu.
Saya 3 tahun blajar kat UM yang best sebab dekat dengan Mid Valley, tiap-tiap minggu merayau Masjid Jamek dengan Jalan TAR pun still rasa kampung la tempat paling heaven kat dunia. Walaupun kat KL ada macam-macam, bangunan gayat-gayat, transport canggih manggih tapi hati ai tetap kat kampung. Nak buat macam mana jiwa dah sebati. Lain orang lain taste nye.
Musim buah sekarang ni. Sapa nak boleh la datang.* ajak-ajak ayam. HAHA.
Bersyukur jadi anak kampung sebab kalau duk kat kat bandar memang takda 'can' la nak panjat pokok segala. Nak merasa buah fresh dari ladang memang idok ler kan.
Nikmat Allah bagi jangan pulak kita tak bersyukur. Duk mana-mana pun kita tetap hamba Allah jugak.
Duk kampung mata 'hijau' la sikit ^___^
No comments:
Post a Comment